درمان جراحی شکستگی‌های دیستال کلاویکل و یا دررفتگی مفصل آکرومیوکلاویکولار با «پلاک قلاب‌دار»

پیش‌زمنیه: اصولاً درمان‌های متعددی برای شکستگی‌های دیستال کلاویکل و دررفتگی مفصل آکرومیوکلاویکولار (AC) معرفی شده‌اند که از آنها می‌توان به ثابت کردن با پین، بازسازی رباط‌های کوراکوکلاویکولار و ثابت کردن با پین و وایر اشاره کرد. ثابت کردن با «پلاک قلاب‌دار»(hook plate) روشی نوین است و در این مقاله نتایج ثابت کردن شکستگی‌های دیستال کلاویکل و دررفتگی مفصل AC با این پلاک و عوارض احتمالی آن بررسی شد.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه گذشته‌نگر، ۸۱ بیمار که با شکستگی ناپایدار دیستال کلاویکل و یا دررفتگی مفصل آکرومیوکلاویکولار بین سال‌های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۶ به سه مرکز درمانی شهر تهران مراجعه کرده و با استفاده از «پلاک قلاب‌دار» تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، بررسی شدند. در این مطالعه قابلیت اعتماد تثبیت با این پلاک و تاثیر آن روی فضای ساب‌اکرومیال، نتایج بالینی از نظر کارکرد شانه، دامنه حرکت و وجود درد مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته‌ها: تمام موارد شکستگی دیستال کلاویکل جوش خوردند. در آخرین پیگیری، میانگین نمره  constant  برابر  ۹۳/۶  از ۱۰۰ بود. از لحاظ عوارض در ۱۶ مورد (۱۹/۷%) دامنه حرکت ایجاد شده با درد خفیف همراه بود و از لحاظ نمره  constant نیز دامنه حرکتی کامل داشتند.در 2 مورد جااندازی ناکامل در مفصل AC وجود داشت که مجدداً عمل شدند. علیرغم تاکید، فقط ۱۸ بیمار ۸ تا ۱۲ ماه بعد از عمل برای درآوردن پلاک مراجعه نمودند.نتیجه‌گیری: این روش ثابت کردن، جهت شکستگی‌های ناپایدار دیستال کلاویکل و نیز نوع III دررفتگی مفصل آکرومیوکلاویکولار کاملاً مناسب است، اما در دررفتگی‌های نوع برای درآوردن پلاک بایستی براساس نیاز بیمار و با توجه به عوارض احتمالی و نیاز به عمل مجدد تصمیم‌گیری نماییم.